“Een hotel kan zich op het gebied van het milieu onderscheiden en tegelijk meer comfort bieden,” zo schrijft de gemeente Amsterdam. Daar werk ik graag aan mee.
Insectenhotel
Tag archieven: milieu
Car2go en het VVD-getreiter
Pasje voor de voorruit, pincode intoetsen en wegrijden.
Car2go aan een oplaadpunt
Zo simpel is het met de car2go – het elektrische deelautootje waarvan er in Amsterdam zo’n 300 beschikbaar zijn. Dit weekend probeerde ik het voor het eerst, en het werkt fantastisch. Als doorgewinterde fietser heb ik altijd enkele reserves te overwinnen bij het rijden in een auto. Altijd een momentje van onwennigheid, of het nu gaat om een GreenWheels is (ook een prima mobiliteitsconcept), de auto van mijn ouders, een huurauto in een vakantieland of een elektrische car2go. Dat momentje is bij mij vooral mentaal; zodra je in de auto zit, gaat het autorijden als vanzelfsprekend. Per saldo geniet ik dus niet de zorglast van een eigen auto, maar wel de automobiliteit.
Car2go
Dit weekend gebruikte ik de car2go twee keer. De eerste keer om naar de huisartsenpost in het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis te gaan. Die ligt buiten de ring A10 en buiten het ‘werkgebied’ van car2go. Maar dat is geen probleem: tijdens het bezoek blijft de auto gereserveerd en kan (oké: moet) je er weer mee terug. De tweede keer reed ik van mijn huis in de Pijp naar buurtboerderij Ons Genoegen in het Westerpark, alwaar GroenLinks groene lintjes uitreikte. Na afloop reed ik weer terug. Meestal goed te fietsen, maar dit keer was een elektrisch autootje vanwege een zwangere vrouw en regenachtig weer een welkom alternatief. Zowel de zaterdag in de Baarsjes als de zondag in de Pijp was een car2go vlakbij – op enkele minuten lopen – beschikbaar. Sterker, er was ruime keus, binnen een straal van 300 meter stonden meerdere car2go’s klaar. Zaterdag kon ik de car2go gewoon voor de deur laten staan – parkeerkaartje kopen hoeft niet!; zondag teruggekomen in de Pijp kwam de accu onder de 20% vermogen en moest ik de auto bij een oplaadpunt aan nieuw vermogen helpen. Dat was problematisch.
VVD-getreiter
Het navigatiesysteem in de car2go laat zien waar oplaadpunten zijn. Ik zag er talloze in stadsdeel West. Maar bijna thuis, in de Pijp, was er minder keus. Gelukkig zag ik één plekje bij mij in de buurt, in de Karel du Jardinstraat. Eén paal, twee plekken, beide bezet. Helaas. Verder zoeken. Geen enkel oplaadpunt in de Zuid-Pijp. Rijnstraat dan? Omgeving Churchilllaan? Niks. Uiteindelijk kon ik de auto kwijt aan de Stadionweg en dat is dan best een stukje lopen naar huis. Zwangere-vrouwlief had ik eerder – dichter bij huis – alvast laten uitstappen.
Dit gebeurt dus als de VVD regeert. In het achterdochtige en krankzinnig conservatieve parkeerbeleid van het stadsdeel Zuid (VVD, gesteund door PvdA en D66) wordt paal en perk gesteld aan oplaadpunten. Die zouden maar ten koste gaan van ‘gewone’ parkeerplaatsen. In de Pijp zijn er bijna 7.500 parkeerplaatsen. Het aantal oplaadpunten is er echter minder dan tien. En toch worden door VVD-wethouder Marco Kreuger tal van beperkingen (lees de parkeernota) opgelegd aan oplaadpunten; het moeten er vooral niet teveel worden. De VVD is niet vóór automobiliteit en vóór de vrijheid als burger mobiel te mogen zijn. Ze zijn tégen duurzaam, schoon autogebruik. En dat volledig gesteund door de Amsterdam-Zuidse biefstuksocialisten van de PvdA. Soms ben ik verbijsterd over de (politieke) onmogelijkheden van onze toekomst…
Amsterdam Zuid: van chique naar afvoerputje
Het momentje van onwennigheid waarover ik hierboven sprak heeft ook een positief aspect: de keuze voor de auto is een bewuste en daarmee minder onnodige. Amsterdam zou een stuk leefbaarder zijn zonder al het ‘onbewuste’ c.q. onnodige autoverkeer. Maar de keuze hiervoor wordt bepaald niet gesteund – eerder volop afgekeurd – door de politieke meerderheid in stadsdeel Zuid. Liever veel drukke, smerige straten met veel privé-autobezit c.q. rijkdom, dan weloverwogen, schone, stille, gedeelde mogelijkheden voor automobiliteit. Met de VVD en PvdA wordt stadsdeel Zuid het smerigste en onaangenaamste stadsdeel van heel Amsterdam. Jammer – nee, vreselijk – voor een stadsdeel dat voor de economische en duurzame toekomst van Amsterdam zo belangrijk is. Alsjeblieft, laat dit veranderen.
Verandering: schone, stille, relaxte automobiliteit
Zal ik een poging doen? De stadsdeelraad van Zuid laten besluiten dat honderd extra oplaadpunten worden gerealiseerd in de Pijp (nog altijd minder dan 2% van de parkeerplaatsen!)? Echt, dat moet mogelijk zijn, dat is realistisch. Maar alleen met politiek wil. Ik kan daartoe een motie indienen bij de perspectiefnota van het stadsdeel Zuid in juni 2012. Denk je mee, steun je mij voor schone en stille mobiliteit?
Opgeslagen onder Amsterdam Zuid, De Pijp, Politiek
Bomen beschermen
Wie is er de baas over de bomen? Is het de overheid, met zijn verordeningen, vergunningen en handhavers? Of is het de particulier, de bewoner, de eigenaar of huurder van de grond waarin de boom zijn wortels heeft geschoten? Zijn het anders de volgens jurisdictie bepaalde ‘belanghebbenden’ – zij die er zicht op hebben? Voor Seattle zouden het idiote vragen zijn geweest. Het indiaanse opperhoofd Seattle betoogde in zijn beroemd geworden toespraak in 1854 hoe onbegrijpelijk de gedachte is dat je de natuur kunt bezitten, kunt kopen, kunt verhandelen of stelen.
Het opperhoofd Seattle
Nu geef ik toe: wij bewoners van Amsterdam zijn geen indianen. En ik zal de laatste zijn die u tot een ecologische religie wil bekeren. Wat Seattle’s toespraak interessant maakt is ook niet de religieuze beleving van zijn verbondenheid met de natuur, maar het particuliere én het publieke belang dat mensen hebben bij een goede omgang met de aarde. Gezondheid, welzijn en comfort voor jezelf, voor anderen, en voor toekomstige anderen zijn daarvan afhankelijk. Ook heel lokaal is dat het geval. Bomen, het belangrijkste groen in de stad, hebben daar een speciale rol in.
Bomen beschermen ons tegen ongezonde lucht. Zij wassen het fijnstof uit de lucht door het aan hun bladeren te laten kleven en het er bij regen af te spoelen.
Bomen beschermen ons tegen zomerse hitte. Een lommerrijk bladerdak voorkomt dat het stadse gesteente tot diep in de nacht warmte straalt, waardoor veel mensen moeilijk slapen.
Bomen beschermen ons tegen wateroverlast, zij zuigen het water van heftige buien snel op, gebruiken het voor groei en verdampen het langzaam.
Bomen beschermen ons tegen teveel koolstofdioxide in de atmosfeer, waardoor de aarde minder snel opwarmt.
Bomen beschermen ons tegen ongewenste inkijk van de buren (of bij de buren).
Bomen beschermen ons tegen een al te stenige stad. Een beetje natuur in al het stadsrumoer geeft ons rust, vrolijkheid en optimisme.
Bomen beschermen is het dus belang van ons allemaal. En bomen beschermen hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. Het begint met een goede verzorging en ruimte gunnen. Op 22 april vieren we Earth Day. Een dag waarop we uiting geven aan de behoefte voor een schoon milieu en een leefbare omgeving. ’s Middags in het Sarpahtipark laat GroenLinks zien dat we bomen moeten beschermen omdat bomen ons beschermen.
(Dit artikel verscheen eerder op Dichtbij.nl)
Opgeslagen onder Amsterdam Zuid, Politiek
Paul op facebook
Paul op Google+
Paul op LinkedIn
Paul op Spotify